Παραμύθια με πριγκιπόγατες και γκομενοβάτραχους…
Γράφει η Theia Helena
Πρώτη ημέρα, μετά από καιρό, που δεν δούλευα.
Ξύπνησα 10.30 ήπια καφέ… χάζεψα στο διαδίκτυο… ξαναήπια καφέ… ξαναχάζεψα… υπέροχα.
Είναι ωραίο να έχεις χρόνο για να τον κάνεις ό,τι θέλεις… για να μην κάνεις τίποτα ας πούμε, να χαζεύεις ή να μιλάς με τον εαυτό σου.
Κάθεσαι στην υπέροχη σιωπή με μυστική μουσική, δική σου. Αξιολογείς όλα όσα συνέβησαν αυτόν τον καιρό που δεν προλάβαινες να τα συντάξεις μέσα σου. Τακτοποιείς σκέψεις και συναισθήματα.
Αφορμή μπορεί να αποτελείς εσύ… ο άφθονος χρόνος που ξαφνικά σου προέκυψε ή ακόμη και κάτι που διάβασες στο διαδίκτυο. Εμένα αφορμή των σκέψεων είναι η γάτα μου, η Φουρκέτα.
Την κοιτάζω καθώς γράφω αυτά τα λόγια… απίστευτη, έχει διαρκώς οίστρο. Η κτηνίατρος λέει ότι είναι από το φως… έχουμε πολλές ώρες φως στο χώρο και…
Δεν ήξερα πως τα γατιά, για να πάψουν να έχουν οίστρο χρειάζονται σκοτάδι. Το αντίθετο φανταζόμουν ότι θα συνέβαινε.
Νόμιζα ότι το σκοτάδι ευνοεί τα… πάθη αλλά φαίνεται οι κανονικές γάτες δεν υπόκεινται σ’ αυτή τη γενίκευση.
Η Φουρκέτα λοιπόν είναι μια κούκλα άβγαλτη αλλά όχι ανέραστη. Αγαπιέται με τις γωνίες των επίπλων, τα παπούτσια μου, την κεραία του ασύρματου…
Ζητιανεύει το χάδι διαρκώς. Ενίοτε την πιάνει τρέλα … πέφτει στα πατώματα, νιαουρίζει και σβουρίζει σαν δαιμονισμένη. Όταν ο οίστρος πιάνει κόκκινο, η Φουρκέτα μού κατακατουράει το σπίτι… καναπέδες, κρεβάτια… όλα.
Άμαθη εγώ σ’ αυτά-πρώτη φορά έχω γάτες-απλώς πλένω. Τον πρώτο καιρό προσπάθησα να την δείρω… ματαίως. Δεν είμαι του ξύλου, ας πλένω.
Αυτές τις μέρες, ο τεράστιος κόκκινος γάτος της γειτόνισσας, ο Κουτσός, την περιμένει έξω από το παράθυρο. Την φλερτάρει καθημερινά. Ανυπομονεί να έρθει παρέα του και να κυνηγηθούν εκείνη μέσα από το τζάμι κι αυτός απ’ έξω.
Νομίζω ότι δεν έχω δει τρυφερότερο φλερτ. Μου σπαράζει την ψυχή να τα βλέπω και να τ’ ακούω τα ζωντανά. Αν την είχα στειρώσει θα άνοιγα την πόρτα στο γαμπρό και ό,τι ήθελε προκύψει. Όμως, με τόσο συχνό οίστρο που έχει, ο γιατρός δεν την στειρώνει… «πρέπει να την βρούμε σε κατάσταση ηρεμίας…» είπε, «αλλιώς θα της διαταράξουμε τον οργανισμό». Κι ενώ περιμένουμε τη γάτα μου να ηρεμίσει, εγώ πλένω και ο Κουτσός φλερτάρει.
Πλένω… πλένω… πλένω… κι αντί να κάθομαι να κοιτάζω την… οθόνη του πλυντηρίου, χαζεύω στην οθόνη του υπολογιστή. Το ίδιο κάνει πολλές φορές. Πολλές φορές, άπλυτα έχει και εκεί.
Αυτές τις μέρες μάλιστα τα έχω χάσει με τα άπλυτα κάποιων... πριγκίπων που όταν μεταμορφωθούν σε βατράχους είναι για να τους κλαίς.
Νιαρρρρρ νιαρρρρρ οι πρίγκιπες του διαδικτύου…
Γρρρρ… εμείς οι θηλυκές...
Και μόλις απλωθούν πολύ τα νιαρρρρ και αποκαλυφθεί πως οι κύριοι γάτοι νιαουρίζουν και σ’ άλλη γειτονιά; Εκεί να δεις. Εμείς σκυλιάζουμε ή πέφτουμε στα πατώματα… αναλόγως την ποιότητα και τα αισθήματα της κάθε μίας κι εκείνοι προσπαθούν να μας βγάλουν τρελές ή και εύκολες για να μην πω πουτάνες.
Φυσικά, μην φαντάζεστε ότι όλα αυτά μένουν και συμβαίνουν μόνο σε περιβάλλον διαδικτύου.
Εμ, πώς;
Φαντάζεστε δηλαδή ότι καμία από μας δεν ενδίδει;
Αμ δε, καλές μου… αμ δε…
Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες, ακούτε που σας λέω.
-Τι καλά που γράφετε…
-Πόσο μου αρέσει η αισθητική σας…
-Αν δεν σας πειράζει, μπορείτε να μου δώσετε το mail σας να σας επισυνάψω κάτι;
Και της επισυνάπτει λόγια φλογερά, και τα λένε ιδιωτικά και συναντιούνται και προσωπικά, ενώ παράλληλα ο γάτος αλητεύει και σε άλλη πρόσφορη γειτονιά, μοτίβο. Ίδιο και απαράλλακτο μοτίβο.
Αλητεύει, αλλά κρατάει και τις καβάντζες… φοράει προσωπεία, αλλάζει nicknames, αλλάζει τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις και τις μάσκες σαν τα πουκάμισα…και πάντα μα πάντα προσπαθεί να βγει από πάνω.
Αιτία; Το πρόσφορο έδαφος. Οι αφελείς, εύπιστες, μόνες, ευάλωτες, διψασμένες για λόγια, γυναίκες που όταν ανακαλύπτουμε ότι ο πρίγκιπας είναι βατραχογκόμενος, μεταμορφωνόμαστε σε σκύλες ή πτώματα.
Άλλη αιτία; Η ανάγκη επιβεβαίωσης των ανδρών.
Αιώνες τώρα… όσες επιτυχίες και να είχε στη ζωή το αρσενικό, αν δεν ρίξει στα πατώματα μερικές γάτες… δεν μετράει.
Τις σβερκώνει με δύναμη και, αφού συντελεστεί το επιδιωκόμενον, μαζεύει την τέχνη του στα νιαρρρρ και πάει να παραμυθιάσει σ’ άλλη γειτονιά.
Σου λέει, όλες διψάτε για γλυκόλογα. Θα σας τα δώσω και θα περάσουμε καλά και οι δυο. Πολλές φορές είναι κι εκλεκτικός. Προτιμά έξυπνες, δημιουργικές και καλλιεργημένες. Όσο πιο πολύ τόσο πιο μεγάλο το τρόπαιο. Βλέπετε και οι καλλιεργημένες διψάνε και πιάνονται στο δόκανο και οι καλλιεργημένοι έχουν ανάγκη επιβεβαίωσης. Όσο για τις έξυπνες, αυτές κι αν την πατούν...
Και του κάθονται… και ερωτεύονται ή δεν ερωτεύονται και πονάνε ή δεν πονάνε και όλα όπως και στη εκτός διαδικτύου ζωή… Και, ακριβώς όπως στη ζωή, μόλις του κάτσουν… χορταίνει. Όσο δυσκολεύεται και του αντιστέκονται, κολλάει. Νόμος.
Και πάει παρακάτω ή παραμένει εκεί ως να αποκαλυφθεί.
Θα μου πείτε και οι πριγκιπόγατες;
Φυσικά και οι πριγκιπόγατες κάνουν ακριβώς τα ίδια ή και χειρότερα πολλές φορές.
Τι τις περάσατε, Άγιες;
Όσο για τις άμαθες… αυτές στρέφονται εντός, κατασπαράζουν τα μέσα τους, μαθαίνουν και… κάποια στιγμή, συνέρχονται.
Διότι η εξουσία των γκομενοβατράχων όπως και των πριγκιπογατών είναι μεγάλη μέχρι να αποκαλυφθεί το παιχνίδι τους… άμα αποκαλυφθεί;;;; Χα χα είναι για να τους κλαις.
Πάω να απλώσω.
ΥΓ… Οποιαδήποτε ομοιότητα με την πραγματικότητα είναι σκόπιμη.