Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αγαπημένο μου facebook …



Σήμερα που λες, το θέμα μας δεν είναι γυναικείο… μην μας προσάψουν και εμμονές.

Είναι αυτό που λέμε: «Κατάλληλον δι όλην την οικογένεια.»

Λοιπόν, άκου.

Έχεις profile στο FB; Έχεις. Και αν δεν έχεις, έχουν οι φίλοι σου, τα παιδιά σου, η ερωμένη ή ο εραστής σου, οι συμμαθητές σου, οι συνάδελφοι, το αφεντικό σου κλπ κλπ…

Όλοι έχουμε κάποιον γνωστό που να έχει. Ακόμη και η θεία μου γνωρίζει κάποιον που έχει profile στο FB, εμένα.  

Όλοι λοιπόν μπορούμε να πάρουμε μια γεύση αυτής της πλατφόρμας κοινωνικής επικοινωνίας και δικτύωσης.
Εγώ, για να πω την αλήθεια μου, μπήκα νωρίς στο άθλημα. Ας όψεται η φίλη μου η Peggy Papadopoulou, καθηγήτρια πληροφορικής στο Πανεπιστήμιο. Μας ξεσκόλισε όλες. Μόνο οι ανεπίδεκτες πληκτρολογίου δεν έμαθαν και εκείνες που φοβούνται τα ποντίκια.

Την ημέρα μάλιστα που μας μάθαινε Facebooking, μία κυρία που παρακολουθούσε μαζί μας, ζήτησε να μπούμε να δούμε το profile και του άνδρα της και του εραστή της. «Σαν έτοιμη από καιρό, σαν διψαλέα…»
Γι αυτήν το FB ήταν η ιδανική συνθήκη. Είχε μια ολόκληρη πλατφόρμα εκατομμυρίων αρσενικών μελών στην διάθεσή της και ξεκινούσε ήδη με δυο.

Στην πορεία είδα και άλλες ιστορίες που θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν το FB.

Κάποιες από αυτές, μου γυρίζουν ακόμη το στομάχι…

Η μία, φυσικά, είναι που κάποιοι το έχουν κάνει επάγγελμα να πετούν απόψεις και ανθρώπους στην χυδαιολογία του όχλου. Και να τα like και να τα άσχετα σχόλια και δώσε και πάρε...
Από την χώρα του «δικαιώνεται όποιος φωνάζει πιο πολύ», περάσαμε στη χώρα του «δικαιώνεται όποιος έχει περισσότερους FaceBookοφίλους »…

Η άλλη είναι η ευκολία στο like

Αναρτά κάποιος μια είδηση για ένα τραγικό περιστατικό, like εμείς. Γράφει για περιττώματα, μολύνσεις, ασθένειες, βιασμούς… ξανά like εμείς.

Με βιασύνη και αδιαφορία δηλώνουμε σε όλα like … άκριτα, άσκεφτα.
Ακόμη και σε αντικρουόμενες απόψεις εμείς κάνουμε like.

Σχεδόν σκέφτομαι ότι το FB φτιάχτηκε για μας τους Έλληνες. Έχει τον χαρακτήρα μας. Επιφανειακό, επιδειξιομανή, στερημένο, φτωχό, εφετζή, δειλό, αμόρφωτο, καταφερτζή, σπουδαιοφανή, μα και σπουδαίο, χαρισματικό, ουσιαστικό, απλό, ευθύ, γρήγορο…

Το FB από πλατφόρμα επικοινωνίας μεταβάλλεται πανεύκολα, για χάρη μας, σε ομφαλοσκόπο οφθαλμό, σε ουρά αναμονής δημόσιας υπηρεσίας, σε κομμωτήριο και πλείστα όσα μέρη ο ένδοξος Έλλην εκδηλώνει τον χαρακτήρα και την πάστα του. 

Κι άλλοτε πάλι περιβάλλεται ευγένεια, ήθος, ευφυΐα, καλλιέργεια, λόγο, ισχυρές απόψεις, χαμηλόφωνους και μη προβληματισμούς… γίνεται βιβλιοθήκη, forum, αίθουσα συναυλιών, χώρος πρασίνου, πέλαγα και θάλασσες… γίνεται Κόσμος- Κόσμημα.

Γι αυτό μου αρέσει το FB. Μπορεί να είναι ΟΛΑ και είναι στο χέρι μας. 



Η γελοιογραφία είναι από το toonpool.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το θυμωμένο μου βρακί

Γράφει η θεία μου η  Helena Δεν πα να κρεμάτε όσα κιλοτάκια θέλετε στα γήπεδα «γιαννακόπουλοι» .... εμείς το ξέρουμε.... Γενναίο και νικητή δεν σε κάνει το βρακί που φοράς ή δεν φοράς, ούτε το τι έχεις ανάμεσα στα πόδια σου και πώς το χρησιμοποιείς. Γενναίο και γενναία, θαρραλέο και θαρραλέα, νικητή και νικήτρια σε κάνεις αυτό που έχεις ανάμεσα στα αυτιά και τα στήθη σου. Αυτό έχει σημασία πώς το χρησιμοποιείς. Τελειωμένα πράγματα. Τα υπόλοιπα είναι του κλώτσου και της γελοιότητας.... του υπονόμου και της ανθυποκουλτούρας των γηπέδων. Εσείς που λέτε ότι είστε φίλαθλοι, αλλά είστε μόνον οπαδοί, εσείς τα τρέφετε και τα ανέχεστε με τον φανατισμό σας....  Άλλη φορά να βάζετε τα δικά σας εσώρουχα σε κοινή θέα, να δούμε εκεί συμβολισμούς της αθλιότητας, της αλητείας και της καταγωγής σας. Εμείς φοράμε περήφανες τα δικά μας και δεν δίνουμε δεκάρα για σας. Δεν είστε άξιοι ούτε για το βρακί, ούτε για το μουνί μας.  Λεπτομέρειες ΕΔΩ

Οι βλαβερές συνέπειες του ψεύδους

Σιγά μην έχει βλαβερές συνέπειες το ψεύδος. Ψέματα σου είπα για να τσιμπήσεις… Εσένα η αλήθεια μπορεί να σε βλάψει. Την αλήθεια πρέπει να αντιμετωπίσεις αν την δεις και την παραδεχτείς… Γι αυτό σου λέω: Πες ψέματα στον εαυτό σου. Γράψε με ψευδώνυμα στο ιστολόγιό σου. Προσπάθησε να πείσεις ότι είσαι κάτι άλλο από αυτό που πράγματι είσαι. Προσπάθησε να απαξιώσεις όσους σε πήραν χαμπάρι, λέγοντας κι άλλα ψέματα και όλα καλά θα πάνε. Εξάλλου, οι άλλοι γνωρίζουν το ψέμα σου. Την αλήθεια για τις πράξεις σου, την φτώχια της ψυχής σου, την υποκρισία σου, την εξάντληση του ταλέντου σου, τις ξέρεις μόνο εσύ. Ε, δεν είναι πια και κανένα δράμα αυτό… ή είναι; ΥΓ... έχεις πει πολλά καλά ψευδόμενος, θα μπορούσες και ν' αγαπηθείς αν τα έλεγες αλήθεια

Πες πες, ψοφάει το έρημο το ζωντανό …

Ό,τι πιο άθλιο και μικρόψυχο αλλά και ό,τι πιο απολίτικο είναι να πιστεύει κανείς ότι την ευθύνη για το χάλι αυτής της χώρας την έχει κάποια κατηγορία εργαζομένων.  Οι "κατηγορίες" λογικών και τακτικών, ναι την έχουν. Η λογική της τακτοποίησης στο δημόσιο, ναι την έχει την ευθύνη. Οι συντεχνιακές λογικές, επίσης.   Όμως… Αυτή η χώρα χρειάζεται την αναδιάρθρωση ΚΑΙ του δημόσιου τομέα και όχι την καταστροφή του. Υπηρεσίες που στηρίζουν το κοινωνικό σύνολο και το υπηρετούν πρέπει να υπάρχουν και να γίνουν πιο παραγωγικές και αξιόπιστες και όχι να καταργηθούν.  Η δημοτική αστυνομία για παράδειγμα, με μόνο 6 μέλη στην πόλη μου στηρίζει και υπηρετεί την εύρυθμη λειτουργία της καθημερινότητας των κατοίκων. Πολλές φορές μπορεί να μην μας αρέσουν οι παρατηρήσεις τους, όμως έχουν δίκιο. Να δούμε τώρα σε ποιον θα απευθυνόμαστε για τα δίτροχα στους πεζόδρομους και τις πλατείες, για τις βεβαιώσεις διαμονής, για το γνήσιο της υπογραφής όταν δεν μπορούμε να μετακινηθούμε